منتظر باش تا که باراني شوم

تا ببارم بر کلونِ خانه‌ات

تا ببوسم جاي دستان تو را

روي قفل آهنين خانه‌ات

منتظر باش ؛ کبوتر بشوم

بپرم تا آشيان سبز تو

تو نداني من که هستم من ولي

خيره باشم در 2 چشم ِ مست تو...

...

آخ! كه دلم هواي «حافظيه» داره ؛ اونم بدجوري... !